Zwierzęcy przyjaciel

Życie osób starszych bywa monotonne. Często oznacza niechcianą samotność, na którą nie ma zgody i pomysłu. Niegdyś dom tętnił życiem, dziś nikt nie czeka, nikt nie potrzebuje pomocy, nie będzie towarzyszył obecnością… Pociechą okazuje się często zwierzątko, które zapełni pustkę i „zorganizuje” wolny czas, nakłoni do aktywności, da cel. Jakie zwierzę sprawdzi się najlepiej? Pies? Kot? A może uspokajające rybki?

Gdy wybór padł na psa…

Przy wyborze psa dla starszych osób, należy wziąć pod uwagę kilka czynników: przede wszystkim jego wielkość, temperament, wiek oraz czynnik ekonomiczny, czyli miesięczny koszt związany z jego utrzymaniem. Utrzymanie psa to koszt 100-400 zł miesięcznie. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem dla seniora jest wybór ras małych. Gdy zachoruje mały pupil, łatwiej zabrać go do weterynarza i pielęgnować. Warto również wziąć pod uwagę stopień aktywności zwierzaka. Psy, które potrzebują dużo ruchu lub są głośne, nie sprawdzą się jako przyjaciel osoby starszej. Małe psy nie potrzebują także dużych ilości karmy, a więc są tańsze w utrzymaniu. Trochę trudno wyobrazić sobie seniora wracającego ze sklepu zoologicznego z 10-kilogramowym worem karmy! Seniorom nie powinny także towarzyszyć psy agresywne czy wykazujące skłonności do dominacji. Polecane rasy dla seniora to:  

• Mops – bo to mały, zabawny pies, niekoniecznie jest łasy na ruch. Lubi bawić się z właścicielem, robi sztuczki. Potrafi zająć się sam sobą. Żyje do 11 lat.
• Shih tzu – czujny, ciekawski, delikatny. Całym sobą lgnie do człowieka i potrafi długie godziny leżeć na kolanach swej pani czy pana.
• Sznaucer miniaturowy lub średni – można go określić jako: chętny do pomocy, lojalny, przyjazny. Zawsze chce być blisko właściciela. Prosty w utrzymaniu (niezbędne regularne szczotkowanie i codzienne ćwiczenia, ale behawioryści przekonują, że czesanie włosa psa jest czynnością stymulującą i odprężającą).
• Szkocki terrier - Jest inteligentny i samodzielny. Nie sprawia problemów wychowawczych. Szybko uczy się nowych umiejętności.

O dogoterapii napisano już wiele, a liczba ośrodków, w których jest stosowana systematycznie rośnie.

A może jednak lepiej z kotem?
Felinoterapia, czyli wykorzystywanie kotów w leczeniu i rehabilitacji nie jest jeszcze zbyt popularna w naszym kraju ale w wielu miejscach na świecie się ją docenia jako tani i bardzo skuteczny sposób pomocy ludziom.

Kot daje starszej często samotnej osobie poczucie, że ma dla kogo żyć. Kot nie odmówi wysłuchania po raz dziesiąty tej samej historii. Wysłucha także skarg na kiepskie zdrowie. Dodatkowo kot „działa” trochę jak termofor. Starość to często zaburzenia krążenia, co może wywoływać uczucie zimna w stopach i rękach. Puszyste futro kota pomoże zwalczyć te odczucia – działa bowiem jak grzałka. Starość często to również walka z reumatyzmem, usztywnieniem stawów, problemami z mięśniami. Głaskanie kota to gimnastyka dla chorych rąk. Karmienie czy przytulanie kota może okazać się nie tylko miłym zajęciem, ale także przy okazji ważnym ćwiczeniem. Badania wykonane w USA i Australii potwierdziły, że osoby posiadające koty mają niski poziom cholesterolu i trójglicerydów, co zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia (np. zawału serca).

Koty bardzo korzystnie wpływają na rehabilitację osób starszych cierpiących na depresję lub chorobę Alzheimera. Kontakt z pupilem daje poczucie komfortu, bezpieczeństwa, obniża stopień  lęku towarzyszący tym chorobom. Dla wielu osób, u których pojawia się proces otępienny, krępujące mylenie się, zapominanie słów, bycie nieustannie poprawianym przez najbliższych. Inaczej jest z mruczącym pupilem – przy nim mogą opowiadać i żalić się do woli, bez ryzyka przerywania, nieprzyjemnych uwag czy poprawek.

W wielu krajach skandynawskich, a także w Wielkiej Brytanii,  w domach spokojnej starości pojawiają się koty…  Dlaczego? Pozwalają oswoić się z miejscem. Stają się wdzięcznym tematem rozmów, dając dużo radości. Nowym pensjonariuszom, którzy pojawiają się  w ośrodku, obecność kota może pomóc nawiązać pierwszy kontakt z mieszkańcami placówki, ułatwiając trudne początki budowania nowych relacji...

Gdy do domu wprowadzą się jednak rybki

No właśnie niektórzy lubią zwierzaki, które radośnie machają ogonem, do których można się przytulić. Są jednak i tacy, którzy wolą rybki. Amatorzy akwariów doceniają swoje wyciszające hobby, które nie jest bardzo wymagające, a daje – jak twierdzą –  wiele przyjemności.

Rybek nie trzeba wyprowadzać na spacer. Nie potrzebują też psychiatry w warunkach natężonego stresu. Nie szczekają, gdy ich właściciel wychodzi z mieszkania. Nie posikają ulubionej sofy, nie podrapią jej. Co ważne, nie wywołują alergii. Trzeba tylko pamiętać, by regularnie i odpowiednio troszczyć się o stan wody i jedzenie, a rybki będą stanowić wdzięczną ozdobę domu. Rybki akwariowe można kupić rozmaite, bo występują w tysiącach fantastycznych kolorów i wzorów, dzięki czemu akwarium stanowi atrakcję tak dla gospodarza, jak i odwiedzających go gości. Właściwie prowadzone akwarium podnosi prestiż domu i dobrze świadczy o gospodarzu. Sprawia, że do jego domu chce się wracać, by móc obserwować hipnotyczny rybek. Badania psychoterapeutów pokazują, że osoby ceniące akwarystykę lepiej radzą sobie ze stresem, rzadko cierpią na lęki i przeżywają załamania. Akwarium idealnie odpręża. I wszystko przy naprawdę  małych kosztach hodowli rybek. Rybki akwariowe posiadają wiele zalet, a nie wymagają wiele pracy i uwagi, dlatego także mogą się okazać dobrym wyborem, jeśli chodzi o zwierzę dla seniora.

Wybór zwierzęcego przyjaciela należy do konkretnego człowieka: wszystko zależy od jego osobowości, temperamentu, oczekiwań i możliwości przestrzennych oraz finansowych. Ważne, by wybór pupila był przemyślany i jak najbardziej świadomy.

Słowa kluczowe (tagi) dla tego artykułu:
aktywność seniora, rozrywka, zwierzęta

Podobne artykuły/wiadomości: Seniorzy w Internecie: powstała Koalicja Cyfrowego Włączenia Wydłużenie okresu wykorzystywania urlopów zaległych Naukowcy badają samopoczucie świń Wybieramy ciśnieniomierz Kubańscy seniorzy nie kupią już papierosów z państwową dotacją

Podziel się artykułem Share   Artykuł został opracowany przez: BycSeniorem.pl