Czy warto oglądać horrory?

Horrory wywołują skrajne emocje. Jedni uważają, że to najgłupsza rzecz na świecie, inni je ubóstwiają. W Polsce horror to po prostu horror, ale np. w Stanach Zjednoczonych filmoznawcy wyróżniają survivale, ghost stores czy slashery, a i tę typologię można dzielić dalej. Jednak nie o teorii horroru będzie tu mowa, ale o tym, co może w nich fascynować.

Horrory to po trochu filmy o duchach, o potworach, o przesiąkniętych złem ludziach, seryjnych mordercach, mutantach, czasem dodatkowo z pierwiastkiem fantastyki i science-fiction. Horrory mają budzić strach i przerażać, ale nie tylko. Zdarza się, że bardziej powodują niesmak, wstrząsają, druzgocą. Jeśli film tak właśnie wpływa na odbiorcę, można powiedzieć, że spełnił swoją rolę jako gatunku. Jest dobry. I nie mówimy tu o filmach emanujących jedynie prostą obrzydliwością, ale o produkcjach bardziej wyszukanych, gdzie czasem najgorsze rzeczy dzieją się poza kadrem.

Znawcy albo tylko amatorzy horrorów znają takie filmy jak Halloween, Obcy, Piątek 13-go. To już filmy kultowe z przełomu lat 70-tych i 80-tych, któe dziś doczekały sowich remakeów. To był dobry początek. Współcześnie natomiast horrory pojawiają się jak grzyby po deszczu, a żeby znaleźć wśród nich prawdziwy okaz trzeba dużo cierpliwości. Większość to filmy klasy B, skierowane do młodych ludzi, gdzie regularnie przewija się seks, narkotyki i dobra zabawa. Nawet i te, pozornie beznadziejne, nie są całkiem bezwartościowe. Bo ci, co z wyżej wymienionych uciech korzystają bez ograniczeń, giną jako pierwsi. Walkę ze złem wygrywa zawsze praworządna final girl. Prosty morał, ale zawsze.

Wśród tego typu filmideł pojawiają się też inne. Ostatnim robiącym wrażenie był hiszpański Rec i Zejście. To z tych kinowych przebojów. Warto też wspomnieć o francuskich Frontiers, Marters oraz Eden Lake-tylko dla widzów o mocnych nerwach, wstrząsające i przerażające. To inny typ horrorów, chyba ten najbardziej powalający, bo dotyczy tego, jak ludzie mogą traktować innych ludzi. Nie sposób tu wymienić wszystkich godnych uwagi tytułów, bo jest ich bardzo dużo, a wśród nich także adaptacje literatury (np. To Kinga).

Oprócz tych prostych morałów rzucających się w oczy w każdym horrorze, te lepsze mają też głębsze przesłania. Dotyczą one ludzkiej natury, przemocy w rodzinie i przemocy w ogóle, fanatyzmu, dyskryminacji, zachłanności, egoizmu, próżności. Generalnie mówiąc, horrory nie tyle piętnują ludzkie żądze, ile  pokazują do czego mogą one prowadzić. Ich zaletą jest to, że robią to w sposób oryginalny, nieograniczony dobrym smakiem czy poczuciem estetyki. Wszystko jest w nich możliwe i dopuszczalne. Nie zapominajmy też, że horror to przede wszystkim dla wielu ludzi rozrywka, mimo że paradoksalnie chodzi o to, by się bać i  brzydzić.

Horrory to element kultury popularnej, dlatego pewnie wydają się niektórym bezwartościowe. Pamiętajmy jednak, że fabuła niektórych z nich, choć mało prawdopodobna, jest możliwa w realnym życiu. I to przeraża najbardziej.

Słowa kluczowe (tagi) dla tego artykułu:
filmy, rozrywka, telewizja

Podobne artykuły/wiadomości: Dobra obudowa do komputer: jak wybrać? Gdzie żyje się najlepiej? Kulturalny weekend: Benek Przyjaźniejsze warszawskie Łazienki Kulturalny tydzień: co warto zobaczyć

Podziel się artykułem Share   Artykuł został opracowany przez: BycSeniorem.pl